Potem sytuacja zmienia sie gwałtownie - jak burza to burza. Jest dotkliwa, niestety nie przechodzi szybko. (Przy okazji pozdrawiam obywatela, który mnie dostrzegł.)
Czasem miewam omamy.
Za oknem (vivat okno!) istnieje inny świat.
Często widzę światło w tunelu, nie wiem czy to nadzieja czy koniec. Nie wiem czy Europa wybrała akurat to piwo, w każdym razie wiem, że wybrała Okęcie.
I w końcu mój ulubiony widok. Wychodzę do domu - estimated arrival time - za jakieś pół godziny. Prawie jestem na prostej...
No comments:
Post a Comment